The boys are back in (Cape)town!

Ver weg .....heel ver weg hoor ik iets. Het is een naar geluid met hoge en afwisselend ook met lage tonen. Ik word er onrustig van en ik merk dat ik mij er langzaam echt aan begin te irriteren. Waarom moet ik dit horen? Waarom nu? Een poosje denk ik het te negeren maar het blijft toch maar in mijn hoofd zoemen. Na een paar minuten realiseer ik mij waar ik ben en druk ik de wekker uit.

Het is zes uur in de ochtend en ik doezel nog wat ....totdat ik mij uiteindelijk realiseer waarom die wekker zo vroeg schreeuwt. Mijn god......er uit! Ik spring uit bed, mijn lichaam protesteert aan alle kanten als ik op, voor mij, volle snelheid richting de douche ren. Na tien minuten ben ik de laatste zaken in mijn nieuwe backpack aan het wurmen (ook deze blijkt toch weer te klein...zucht) om even later met een laatste Nederlandse kop koffie aan mijn keukentafel te zitten. En daar ....komt eindelijk het besef. Vandaag begint dan eindelijk de vakantie met mijn twee grote kleine mannen. Na vorig jaar Indonesië nu een nieuw spannend avontuur in de drie-eenheid. Waar kun je mijn twee apen nu beter loslaten dan in ......Zuid-Afrika!! 

Ik heb er lang over getwijfeld omdat dit natuurlijk een andere reis is dan backpackend door Indonesië. Het land waar je met zijn drieën voor tien euro uitgebreid kunt dineren of waar je voor heel weinig de prachtigste hotels kunt boeken en waar je voor drie euro per dag een scooter kunt huren. Maar omdat ik hou van het avontuur en echt van mening ben dat je nu het feestje moet vieren heb ik toch geboekt. Wanneer het leven zomaar plots kan omslaan in dementie of kanker ..... tja.....dan moet je nu genieten, nu je dansje maken en nu de herinneringen maken. Oud worden is een cadeautje en moet dus dan ook nog maar lukken en hoe intens mooi is het toch om dit met mijn mannen te kunnen delen. Nog een paar jaar en dan gaan ze met vriendjes weet ik waar heen. Doen ze dingen die ik helemaal niet wil weten. Dus nu samen op avontuur; Arie op safari!

Ondertussen zitten die twee in de stoelrij voor mij in de blauwe KLM vogel elkaar vreselijk te irriteren op de elf uur durende vlucht. Ik overweeg om van stoel te wisselen maar vind het ook eigenlijk wel even goed zo. Ik kan hier niets dan rustig zitten en dat komt mij eigenlijk wel even goed uit. Want wat een rollercoaster waren de laatste maanden. Zoveel borden hoog gehouden met mijn werk, de zorg voor die twee kerels, de thuiszorg, de onderzoeken, de artsen, ziekenhuizen, de operatie en nog zoveel meer. Had uiteraard wel eens van het begrip mantelzorger gehoord maar ik weet nu ten volle wat voor pittige taak dit is. Let wel, ik klaag zeker niet, doe het uit liefde maar ik ga zo ongelofelijk van deze vakantie genieten. Ik heb met het inschakelen van familie en instanties geprobeerd moeders zo goed mogelijk achter te laten. Toch maak ik mij na het laatste bezoek gisteren wel weer extra zorgen. “Bram die beroemde advocaat en Willeke Alberti zijn al een paar dagen bij mij Marc”, “het is heel gezellig en Bram vertelde mij uitgebreid waarom hij geen advocaat meer mag zijn”. Ik wist geen andere reactie te geven dan “Goh mam.... wat gezellig, fijn dat zij er zijn nu wij op vakantie gaan”. Bij thuiskomst nog maar een mailtje naar de huisarts gestuurd met de vraag om een extra bezoekje en een eventuele verhoging van de medicijnen. Daarna heb ik het los gelaten. De komende drie weken wordt er alleen nog maar ‘gemantelzorgd’ voor mijzelf en die twee andere heren. Drie weken genieten, ervaren, voelen, ruiken en zien! 

Het eerste wat je voelt bij aankomst in Kaapstad is de temperatuur. Het verschil met onze hittegolf kon niet groter zijn; veertien graden is het hier ‘s avonds. Doordat het aan de andere kant van de evenaar ligt is het hier winter maar gelukkig geen extreme winters want het schijnt overdag toch zo’n vijfentwintig graden te worden. Het zonnetje in huis waren we bij de douane al tegen gekomen. Zucht..... één en al vriendelijkheid; “Pasport....” “Papers from the mother...” kwam er uit de te zware, te onvriendelijke donkere vrouwelijke douaneambtenaar. Ze zat achter haar schermpje en heeft ons geen moment aangekeken. Met het al brommend voorzien van de paspoorten van een stempel en een krabbel had ze haar taak er op zitten en verwelkomde ze ons in Afrika met het geluid van een diepe roggelende zucht. Wij kunnen in ieder geval de eerste van de Big Five afstrepen van ons lijstje. Al lachend lopen we dan ook de aankomsthal in.

Daar staat Ben, onze chauffeur voor de eerste route in Zuid Afrika met in zijn handen het niet te missen bordje “Welcome Van der Seijs Family”. Thomas wilde graag voorin en hoe grappig dan dat hij aan de rechterkant van het busje instapt en ineens een stuur voor zich ziet; oh ja ....ze rijden hier links. Onderweg naar ons woning hier vertelde Ben breeduit over Zuid Afrika, de inwoners, de apartheid en de grappige zuid Afrikaanse woorden zoals hijsbakkie (lift), peuselhappie (snack) en langnekkameel (giraf). Bij onze woning was er helaas geen ontvangstcommittee en moesten we toch even bellen met Nederland maar uiteindelijk kwam de zestigjarige lieftallige Anneth de deur voor ons openen. Achter die deur was een fantastisch penthouse uitkijkend over Capetown met ieder een eigen slaapkamer met alle drie een eigen walk-in regendouche, een klein zwembad en nog veel meer luxe. Wat een gaaf begin! Ze had al wat muffins en melk gehaald voor de volgende ochtend en na het verkrijgen van de oh zo belangrijke WiFi code liet ze ons achter. Met zijn drieën hebben we heel stiekem even een klein dansje gedaan. 

Deze week blijven we in Capetown en gaan we onder andere Kaap de Goede Hoop, de Tafelberg en Robbeneiland bezoeken. We zullen ook richting Hermanus rijden en daar de zee opgaan om de walvissen te spotten en als ik durf...... in een kooi de zee in gaan tussen de haaien.....pfffff nu al de kriebels. Zaterdag vliegen we door naar Johannesburg om daar echt op safari te gaan en verblijven we in diverse private reserves maar slapen we ook in safaritenten. Op zoek naar de big five! 

Laat het grote avontuur maar beginnen. The boys are back in town!